119
Bin yıldır tütersin Türk’ün gönlünde,
Hasretin bin yıldır yaşar sürgünde.
Kavuşmak var mıdır günün birinde,
Kızılelma, kızılelma, sürgün yar.
Arayanlar seni bulmaya çıkar,
Nedense gönüller hep sana akar.
Melekler imrenir gıptayla bakar,
Kızılelma uğruna nice ölen var.
Kızılelma belki Kafdağındasın,
Belki gelmiş geçmiş meçhul çağdasın.
Sevdalı yürekler bırak çağlasın,
Kızılelma seni sevmek büyük kar.
Bitmeyen hedefsin, aysın, yıldızsın,
Hasret gönülleri coşturan, hızsın.
Gökkubede kalan uhrevi sözsün,
Kızılelma, kızılelma gönülde efkar.
Ülküsün yaşarsın hasret gönülde,
Söylenir türkün, eksilmez dilde.
Bilirim saklısın bir yaban ilde,
Kızılelma, kızılelma hep seni arar,
Sana kavuşmadan bitmez ahüzar
