NAMERT DESİNLER
Özcan KARTAL
Dönmem asla, bu davanın yolundan.
Uğruna ölmezsem, namert desinler.
Kurşun yağsa, hem sağımdan solumdan.
Yolumdan dönersem, namert desinler,
İmanlı azınlık, üstündür çoktan.
Ayrılmak yakışmaz, doğrudan, Hak’tan.
Haklıya can kurban, gelse çıraktan.
Uymazsam sözüne, namert desinler.
Bağımda güllerim, solarsa solsun.
Kimi dalkavuklar, serveti bulsun.
İsteyen güçlünün, kölesi olsun.
Davadan dönersem, namert desinler.
Yetim hakkı yiyip, devletten doyup.
Para, şöhret, makam hırsına uyup.
Çıktığım hak yoldan, pişmanlık duyup.
Nefsime uyarsam, namert desinler.
Pul üstün gelirmiş, davadan meğer.
Zulmü alkışlayıp, verirsem değer.
Mazlumun yanında, olmazsam eğer.
Doğruyu yazmazsam, namert desinler
Vatan, bayrak için yapalım yarış.
Çıkmam yoldan, gitmesem de bir karış
Şerle savaş olur, hak ile barış.
Haktan sapar isem, namert desinler.
Sevgi, saygı eksik olmaz özümden.
Name name dava çınlar sazımdan.
Mücadele çizgisinden, izinden.
Çıkar isem dönek, namert desinler.
Yaktım gemileri dönmem bir daha.
Sönmez duygularım kalkıyor şaha.
Özcan yemin etti yüce Allaha.
Yeminden dönersem namert desinler.
